Budowa portfela inwestycyjnego – jak to zrobić?

Coraz częściej słyszy się w internecie o portfelach inwestycyjnych. Ten termin przewija się na tyle często przy okazji inwestowania (m.in. w złoto), że warto go wyjaśnić, by ułatwić ludziom zabezpieczenia swoich finansów. Czym więc jest portfel inwestycyjny i jak go budować?

Portfel inwestycyjny – co to jest?

Portfel inwestycyjny to zbiór aktywów inwestora. To jedna z form lokowania swojego majątku. Portfel inwestycyjny to zbiór zarówno akcji i obligacji, jak i realnych aktywów, takich jak nieruchomości. Przy tym terminie równie często można spotkać się z  określeniem dywersyfikacja portfela inwestycyjnego, co oznacza dokładniej inwestycję w różne aktywa, żeby zmniejszyć ryzyko utraty środków.

Dywersyfikacja portfela inwestycyjnego

Ten zabieg jest konieczny, jeżeli chce się ograniczyć ryzyko inwestycyjne. Dzięki dywersyfikacji można uniknąć utraty znacznej części zasobów w portfelu inwestycyjnym przy niekorzystnych, gwałtownych zmianach na rynku. Wszystko dlatego, że różne aktywy inaczej zachowują się przy dekoniunkturze. Inwestowanie w różnego rodzaju aktywa (więcej na ten temat przeczytasz tutaj) pozwala na minimalizowanie strat – nigdy nie poleca się inwestowania w jeden rodzaj aktywów z jednej branży, gdyż zwiększa to ryzyko straty całego majątku w okresie regresu gospodarczego.

Dywersyfikacja portfela może być długookresowa lub krótkookresowa. W zależności od tego, do czego portfel inwestycyjny jest potrzebny inwestorom, wybiera się jedną z tych dwóch metod. Wszystko dlatego, że inwestowanie swoich środków finansowych w długim czasie różni się od inwestowania „na chwilę”. Ma to ogromne znaczenie szczególnie przy inwestowaniu dużych pieniędzy.

Długi okres inwestowania

Długim okresem inwestowania nazywa się okres od kilku do nawet kilkudziesięciu lat. W takim czasie dywersyfikacja portfela powinna opierać się na kupowaniu większej liczby aktywów o większym ryzyku z zastrzeżeniem, że możliwe jest uzyskanie znacznie większego zysku. Dzięki temu nawet przy okresach dekoniunktury można liczyć na zysk. Do inwestycji długotrwałej należą między innymi inwestycje w złoto czy w rynek mieszkaniowy, ale również inwestycje w obligacje największych korporacji.

Krótki okres inwestowania

Jeżeli chodzi o dywersyfikację w krótkim czasie, to inwestycje obejmują zwykle pojedynczy rynek (np. rynek walut). Dywersyfikacja w takim przypadku polega nie na skupieniu się na różnych branżach, a na skupieniu się na różnych typach aktywów. Przykładowo inwestycja krótkookresowa w waluty powinna skupiać się nie na jednym rodzaju waluty, a na co najmniej kilku.

Portfel inwestycyjny – przykład

Jeżeli do swojego portfela inwestycyjnego wybierasz wyłącznie aktywa ze spółek z branży deweloperskiej, to nie dokonujesz dywersyfikacji. Również jeżeli postawisz na branżę budowlaną i deweloperską, to nie można mówić o dywersyfikacji portfela, ponieważ współzależność między tymi dwiema branżami jest zbyt wysoka – w przypadku kryzysu jednej z nich druga również odczuje negatywne skutki.

Najlepiej jest kupować aktywa z kompletnie innych branż, jak na przykład branża deweloperska i informatyczna. Podobnie będzie wyglądać sprawa z branżą meblarską i branżą jubilerską – dzięki niskiej współzależności można w takiej sytuacji mówić o dywersyfikacji. Warto również zastanowić się nad inwestycją w złoto inwestycyjne. Czym ono różni się od złota użytkowego, przeczytasz tutaj.

Jak widać, temat portfela inwestycyjnego i jego dywersyfikacji nie jest tak skomplikowany, jak mogłoby się wydawać na początku. Mimo to brak dywersyfikacji jest bardzo popularny zwłaszcza u początkujących inwestorów, a to poważny błąd, który może doprowadzić do utraty wszystkich zainwestowanych środków finansowych. Nie można tak po prostu zrezygnować z dywersyfikacji, ponieważ w przypadku kryzysu na rynku skutki mogą być opłakane dla Twoich finansów.